จนวันหนึ่งผมขับรถไปทำธุระส่วนตัวที่กรุงเทพ รถติดบวกกับอากาศที่ร้อน ทำให้รู้สึกหงุดงิดจนอาการแพนิคกำเริบความคุมตัวเองไม่ได้ โชคดีที่วันนั้นยังตั้งสติได้ดี จอดรถได้และเดินเข้าไปในห้าง พอพบเจอผู้คนเยอะๆผมควบคุมอารมณ์ไม่ได้ อาระวาด ทำลายเข้าของโวยวายในห้างจน รปภ ต้องเข้ามาจับและโทรเรียกตำรวจมาช่วยควบคุมตัว

  และส่งผมไปรักษาตัวที่โรงบาล 3 วัน และส่งกลับชัยนาท ช่วงนั้นผมลางานบ่อยมาก เพราะกลัวจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ หมอจึงแนะนำให้ไปรักษาที่โรงบาลจิตเวช หมอก็ได้วินิจฉัยออกมาว่าผมเป็นแพนิค หมอก็ให้ยากล่อมประสาทมาทาน ผมทานยาอยู่ 6 เดือนจนเกิดอาการดื้อยา ติดยาทรมานมาก